En la skribaĵoj, Jakobo uzas akran lingvaĵon por atentigi pri dividitaj lojalecoj. Kiam ni prioritatigas mondajn valorojn super Dio, ni faras spiritan adulton, perfidante Tiun, kiu savis nin. Amikeco kun la mondo signifas aliĝi al ĝiaj egoismaj, fieraj kaj pekaj vojoj, kio metas nin en konflikton kun Dio.

Tamen, en Sia graco, Dio daŭre persekutas nin. Li sopiras nian tutkoran sindonemon kaj ofertas Sian gracon por altiri nin reen al Li. La ŝlosilo por ricevi ĉi tiun gracon estas humileco. Kiam ni humiligas nin, agnoskante nian dependecon de Dio, Li levas nin kaj restarigas nin.

La hodiaŭa teksto memorigas nin, ke nia fideleco gravas. Elekti Dion anstataŭ la pasemaj plezuroj de la mondo kondukas al vivo, paco kaj favoro ĉe Li. Do ekzamenu, kie kuŝas viaj fidelecoj. Ĉu estas areoj, kie vi prioritatigas la mondon anstataŭ Dion? Humiliĝu kaj alproksimiĝu al Li, fidante Lian gracon por transformi vian koron.

Vi adultuloj, ĉu vi ne scias, ke amikeco kun la mondo signifas malamikecon kontraŭ Dio? Tial ĉiu, kiu volas esti amiko de la mondo, fariĝas malamiko de Dio. Aŭ ĉu vi pensas, ke la Skribo senkaŭze diras, ke Li envias la spiriton, kiun Li loĝigis en ni? Sed Li donas al ni pli grandan gracon. Tial la Skribo diras: 'Dio kontraŭstaras la fierulojn, sed favoras la humilulojn.'” (Jakobo 4: 4-6)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, helpu min esti humila kaj deturni min de mondaj deziroj. Patro, bonvolu doni al mi Vian gracon por resti fidela en mia sindonemo al Vi. Sinjoro, mi preĝas por forto vivi laŭ maniero kiu reflektas Viajn valorojn, ne tiujn de la mondo. En la nomo de Kristo, Amen.

En mondo obsesita pri surfaca allogo, pompaj vivstiloj, kaj validigo en sociaj retoj, trovi iun, kiu vere taksas profundon, lojalecon kaj fidon, estas kiel malkovri raran gemon. Amo, finfine, ne temas nur pri kemio aŭ ĉarmo - ĝi temas pri karaktero. Kiel viroj, precipe tiuj, kiuj klopodas iri laŭ celkonscia, dia vojo, la trajtoj, kiujn ni serĉas en partnero, iras multe pli foren ol aspekto aŭ populareco.

Ĉi tiu blogo ne estas kontrollisto — ĝi estas kompaso. Pripenso pri la speco de virino, kies trankvila forto, valoroj kaj gracio faras ŝin ne nur bona kaptisto, sed vivpartnero en ĉiu senco de la vorto.

---

1. Kredo Venas Unue

En la kerno de ĉio, ŝi estas kristanino. Ne nur laŭnome, sed ankaŭ laŭspirite, parole kaj age. Ŝia kredo ne estas nur io, kion ŝi mencias sabatojn aŭ dimanĉojn — ĝi estas la fundamento de ŝia vivo. Ŝi komprenas, ke vera amo radikas en la amo de Dio, kaj ke ĉiu sukcesa rilato devas havi Kriston en la centro.

---

2. Lojaleco Super Ŝatoj

Ŝi taksas sian rilaton pli ol siajn amikecojn. Ne ĉar amikoj ne gravas, sed ĉar ŝi komprenas la sanktecon de sindediĉa kuniĝo. Kiam ŝi elektas vin, ŝi elektas vin kun klareco, ne konfuzo.

---

3. Diskreteco estas Ŝia Protekto

Personaj aferoj restas personaj. Ŝi ne kuras al amikoj kun ĉiu malkonsento, nek ŝi akceptas klaĉojn. Ŝi respektas la privatecon kaj dignon de la rilato, protektante ĝin kontraŭ ekstera bruo.

---

4. Modesteco estas Ŝia Beleco

Eĉ en via foresto, ŝi vestiĝas kun digno kaj respekto. Ŝi ne sentas la bezonon montri korpopartojn por senti sin aprobita. Ŝi vestiĝas ne por atento, sed por sia propra memfido kaj por honori tiun, kiun ŝi amas.

---

5. Neniu Flirtado, Neniuj Ludoj

Ŝia sindediĉo estas klara. Ŝi ne flirtas kun aliaj viroj nek serĉas eksteran atenton. Ŝiaj okuloj kaj koro estas fokusitaj. Vi neniam devas diveni kie kuŝas ŝia lojaleco.

---

6. Gracio Sub Premo

Ŝi parolas milde — eĉ kiam ŝi estas ĉagrenita. Ŝi scias kiel esprimi sin sen deprimi. Ŝia forto ne kuŝas en laŭteco, sed en saĝo. Ŝi elektas pacon anstataŭ bagatelon.

---

7. Klaso en Ĉiu Cirkonstanco

Ŝi ne estas laŭta aŭ vulgara. Ĉu publike aŭ private, ŝi portas sin kun trankvila eleganteco. Vi povas kunpreni ŝin kien ajn, kaj ŝi reprezentos sin mem — kaj vin — kun gracio.

---

8. Neniu Amo por la Mondo

Ŝi ne deziras kluban etoson aŭ mondan amuziĝon, kiu kompromitas ŝiajn valorojn. Ŝi ne bezonas laŭtan muzikon, fulmantajn lumojn aŭ sovaĝajn festojn por senti sin viva. Ŝia ĝojo estas pli profunda kaj pli daŭra.

---

9. Neniu Fumo, Neniu Trinkaĵo

Ŝi elektas sanon kaj klarecon anstataŭ substancojn. Ŝi ne fumas aŭ trinkas, ne ĉar iu diris al ŝi ne fari tion — sed ĉar ŝi taksas sian korpon kaj menson.

---

10. Ŝi Zorgas Pri Via Sano

Ŝia amo estas praktika. Ŝi aktive rolas en via bonfarto — ĉu tio signifas memorigi vin ripozi, prepari nutrigajn manĝojn, aŭ subteni vin dum malsano. Ŝi ne nur amas kiu vi estas, ŝi investas en kiu vi fariĝas.

---

11. Konversacioj Kiu Zorgas

Ŝi povas iri preter babiletojn. De tempo al tempo, ŝi ĝuas profundajn, signifoplenajn konversaciojn — pri la vivo, kredo, celo, kaj la aferoj, kiuj vere gravas. Ŝi parolas kun substanco, ne nur stilo.

---

12. Brila Menso

Ŝi estas inteligenta — pli ol nur libro-saĝa. Ŝi komprenas aferojn intuicie, kaptas viajn neesprimitajn pensojn, kaj ofertas komprenon kiam vi plej bezonas ĝin. Ŝi estas via intelekta egalulo kaj emocia ankro.

---

13. Volante Kreski

Ŝi aŭ scias kuiri aŭ pretas lerni — ne ĉar oni atendas tion de ŝi, sed ĉar ŝi volas konstrui komunan vivon, kiu inkluzivas zorgadon, kunhavigon kaj nutradon — fizike kaj emocie.

---

14. Neniuj Supozoj

Ŝi ne supozas. Ŝi ne rapidas al konkludoj aŭ kulpigas sen kompreno. Ŝi aŭskultas, pripensas kaj respektas.

---

15. Fidoj Sen Timo

Ŝi fidas vian juĝon, vian voĉon, viajn decidojn — eĉ kiam ŝi ne plene komprenas. Ŝi ne defendas vin kiam vi esprimas viajn pensojn. Ŝi akceptas korekton kun graco ĉar ŝi scias, ke ĝi venas de amo, ne de kontrolo.

---

Finaj Pensoj:

La speco de virino priskribita ĉi tie ne aperas ĉiutage. Sed ŝi ekzistas. Ŝi estas tiu, kiu alportas pacon, ne dramon. Tiu, kiu konstruas, ne malkonstruas. Tiu, kiu taksas profundon super elmontro, fidon super sentojn, kaj celon super populareco.

Se vi trovis ŝin, amu ŝin. Se vi atendas ŝin, pretigu vin esti la viro inda je tia virino.

Ĉar ŝi ne estas nur amatino aŭ edzino — ŝi estas via respondis preĝo.

Se via edzino/edzo estas tre efika ĉe la laboro sed montras malbonan juĝon aŭ decidkapablon hejme, ĝi povas sentiĝi konfuza kaj frustranta. Jen praktika kaj respektema maniero navigi ĉi tiun situacion:

---

1. Komprenu la Kuntekstan Diferencon

Labora kaj hejma medioj estas principe malsamaj. Ĉe la laborejo, ekzistas klaraj roloj, atendoj, templimoj kaj respondeco. Hejme, aferoj estas pli emocie kompleksaj, ofte sen strukturo. Iu povas prosperi en strukturita, rendiment-bazita medio dum luktas kun la malferma kaj emocie ŝarĝita naturo de hejma vivo.

---

2. Pripensu Antaŭ Respondi

Antaŭ ol reagi, prenu momenton por pripensi:

• Ĉu ilia decido vere malbona, aŭ nur malsama ol kiel vi farus ĝin?
• Ĉu ili estas superfortitaj aŭ evitas respondecon?
• Ĉu ekzistas certaj ellasiloj - kiel financa premo aŭ gepatra streso - kiuj influas ilian konduton?

Reflektado povas helpi vin respondi kun klareco anstataŭ frustriĝo.

---

3. Komuniku Klare kaj Trankvile

Kiam vi mencias ĝin, evitu kritikon aŭ komparojn. Anstataŭe, provu ion kiel:

“Mi vere admiras vian kapablon ĉe la laborejo. Hejme, mi foje sentas, ke mi portas pli da decidoj, aŭ mi maltrankviliĝas pri la maniero, kiel iuj aferoj estas pritraktitaj. Mi tre ŝatus, ke ni parolu pri kiel ni povas pli bone labori kiel teamo.”

Fokusu sur teamlaboro kaj komunaj celoj anstataŭ kulpigo.

---

4. Enkonduku Strukturon Hejme

Se via edzino/edzo prosperas en strukturitaj medioj, alportu iom da tio en vian hejmon:

• Uzu komunajn kalendarojn aŭ aplikaĵojn por planado
• Fiksu regulajn tempojn por revizii celojn aŭ respondecojn
• Establu klarajn gvidliniojn por grandaj decidoj (kiel financoj aŭ gepatrado)

Tio kreas klarecon kaj reduktas konfuzon aŭ evitadon.

---

5. Ludu laŭ fortoj, ekvilibrigu la malfortojn

Vi ne devas dividi ĉion po duono. Se unu el vi pli bone planas ĝeneralan planadon kaj la alia elstaras pri efektivigo, uzu tion. Se unu trovas malfacile havi malfacilajn konversaciojn, la alia povas preni la gvidadon — sed ne tute transpreni la respondecon.

La celo estas ekvilibra partnereco, ne egalaj kapabloj.

---

6. Esploru Pli Profundajn Kaŭzojn se Ŝablonoj Daŭras

Se via edzino/edzo konstante faras malbonajn elektojn aŭ evitas respondecon, povas esti pli profundaj problemoj en la ludo - kiel elĉerpiĝo, angoro, neagnoskita indigno, aŭ eĉ nediagnozita ADHD. En tiaj kazoj, individua aŭ para terapio povus helpi malkovri la verajn kaŭzojn kaj malfermi la pordon al pli bona komunikado.

---

7. Agnoski Progreson

Kiam via edzino/edzo montras penon aŭ faras bonan decidon hejme, agnosku ĝin. Same kiel homoj pli bone rezultas ĉe la laboro kun retrosciigo, la samo validas hejme. Rekono instigas daŭran penon.

---

konkludo

Iu, kiu elstaras profesie sed luktas persone, eble ne estas nerespondeca — nur agas en medio, kiu defias liajn pli malfortajn kapablojn. Kun empatio, klara komunikado kaj komuna strukturo, vi povas konstrui pli fortan kaj pli subtenan partnerecon.

---

Tio estas profunda kaj fascina demando. Ĉu Dio aŭ Jesuo estas "logika pensulo" dependas de kiel ni difinas logikon, kaj ĉu ni demandas el teologia, filozofia aŭ eĉ scienca perspektivo. Ni analizu ĝin:

---

1. El Teologia Perspektivo:

Dio (laŭ jud-kristana kredo):

• Dio ofte estas priskribita kiel ĉioscia kaj perfekta en saĝo, kio implikas, ke Lia pensado estas preter homa rezonado sed ne nelogika.
• En Jesaja 55:8–9, Dio diras: “Ĉar Miaj pensoj ne estas viaj pensoj, nek viaj vojoj estas Miaj vojoj…” Ĉi tio sugestas, ke la logiko de Dio funkcias sur pli alta ebeno, ne ke ĝi kontraŭdiras logikon.

Jesuo:

• En la Evangelioj, Jesuo ofte montras akran rezonadon kaj logikon — precipe en debatoj kun religiaj gvidantoj. Ekzemplo: “Redonu al Cezaro la propraĵon de Cezaro, kaj al Dio la propraĵon de Dio” (Marko 12:17) — ruza, ekvilibra respondo al politika kaptilo.
• Li uzis parabolojn por instrui pli profundajn verojn laŭ logika, progresema maniero.

---

2. El Filozofia Perspektivo:

• Klasika teismo (pensuloj kiel Tomaso de Akvino) argumentas, ke Dio estas logos (greke por "vorto", "racio" aŭ "logiko"). Johano 1:1 diras: "En la komenco estis la Vorto (Logos), kaj la Vorto estis kun Dio, kaj la Vorto estis Dio." Ĉi tio forte ligas Dion - kaj Jesuon kiel la enkarniĝintan Vorton - kun racio kaj logika ordo.
• Filozofoj ofte argumentas, ke se Dio estas la kreinto de racia universo, tiam Dio mem devas esti racia kaj logika, eĉ se Lia logiko transcendas nian.

---

3. El scienca aŭ raciisma vidpunkto:

• Kelkaj skeptikuloj argumentas, ke certaj bibliaj rakontoj (ekz., mirakloj) ne kongruas kun homa logiko aŭ naturaj leĝoj. Tamen, el teisma vidpunkto, mirakloj ne estas nelogikaj - ili estas superlogikaj: ili ne malobservas logikon, sed transcendas naturajn limojn ĉar Dio ne estas ligita de ili.

---

resumo:

• Ĉu Dio/Jesuo estas logika? Laŭ preskaŭ ĉiuj tradiciaj kristanaj vidpunktoj: jes — perfekte tiel.
• Ĉu ili ĉiam pensas kiel homoj? Ne — bibliaj rakontoj sugestas, ke ilia logiko funkcias je multe pli alta nivelo.
• Ĉu ni povas kompreni tiun logikon? Iafoje, sed ne ĉiam. Homa logiko estas limigita; dia logiko ne.

Niaj pensoj formas niajn agojn, kaj niaj agoj difinas la direkton de niaj vivoj. En Filipianoj 4, Paŭlo instigas kredantojn plenigi siajn mensojn per virtoj, kiuj reflektas la karakteron de Dio. Fokusiĝante sur vero, nobleco, pureco kaj plejboneco, ni ne nur honoras Dion, sed ankaŭ kultivas pacon kaj ĝojon en niaj koroj.

En la hodiaŭa mondo, niaj mensoj estas konstante bombardataj de negativeco - malbonaj novaĵoj, kiuj vekas timon, amuziĝoj, kiuj gloras pekon, kaj distraĵoj, kiuj fortiras nin de Dio. Se ne kontrolataj, ĉi tiuj influoj povas erozii nian spiritan kreskon kaj rabi de ni la abundan vivon, kiun Jesuo promesis.

Por vivi laŭ la sentoj de Filipianoj 4, ni devas aktive gardi niajn pensojn. Tio signifas prioritatigi tempon en la Vorto de Dio, ĉirkaŭi nin per Kristo-centra komunumo, kaj esti konsciaj pri la enhavo, kiun ni konsumas. Kiam ni fiksas niajn mensojn sur la aferoj de Dio, ni spertas Lian transforman potencon, renovigante nian perspektivon kaj akordigante niajn korojn kun Lia.

Hodiaŭ, faru inventaron de viaj pensoj. Ĉu ili estas enradikiĝintaj en la vero de Dio? Se ne, petu Lin helpi vin re-centri vian menson pri tio, kio estas bona kaj plaĉa en Liaj okuloj.

"Fine, fratoj kaj fratinoj, ĉio ajn vera, ĉio ajn nobla, ĉio ajn justa, ĉio ajn pura, ĉio ajn ŝatinda, ĉio ajn admirinda — se io estas bonega aŭ laŭdinda — pri tio pripensu."  (Filipinoj 4: 8)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, bonvolu renovigi mian menson ĉiutage kaj helpi min koncentriĝi pri tio, kio estas vera kaj pura. Patro, donu al mi komprenemon por malakcepti pensojn aŭ influojn, kiuj forkondukas min de Vi. Sinjoro, mi dankas Vin pro la paco, kiu venas de meditado pri Viaj bonegaj kaj laŭdindaj veroj. Dankon pro via zorgado kaj amo al mi. En la nomo de Kristo, Amen.

La vivo ofte lasas nin serĉantaj respondojn pri kiel navigi malfacilan decidon, elteni provon, aŭ honori Dion en niaj elektoj. Jakobo memorigas nin pri profunda vero: Dio ofertas saĝon al ĉiuj, kiuj serĉas ĝin. Li estas malavara kaj kompleza, volante gvidi nin kiam ni humile petas.

Sed Jakobo ankaŭ donas al ni averton. Kiam ni alproksimiĝas al Dio, ni devas fari tion kun fido, fidante Lian karakteron kaj kapablon provizi. Dubi pri Lia boneco aŭ pridubi Lian volon povas lasi nin senti nin malstabilaj kaj sendirektaj, kiel ondo ĵetata de la maro. Fido ankras nin, ebligante al ni memfide ricevi la saĝon de Dio kaj iri laŭ Liaj vojoj.

Ĉu hodiaŭ vi alfrontas necertecon? Paŭzu kaj serĉu la saĝon de Dio. Fidu, ke Li aŭdas vin kaj gvidos vin en Sia perfekta tempo. Alproksimiĝu al Li kun konfido, sciante, ke Li ĝojas gvidi Siajn infanojn kun klareco kaj amo.

“Se al iu el vi mankas saĝeco, petu Dion, kiu malavare donas al ĉiuj sen kulpigi, kaj ĝi estos donita al vi. Sed kiam vi petas, kredu kaj ne dubu; ĉar la dubanto similas al ondo de la maro, pelata kaj ĵetata de la vento. Tiu homo ne atendu ricevi ion de la Sinjoro. Tia homo estas duoblanima kaj malstabila en ĉio, kion li faras.” (Jakobo 1: 5-8)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, donu al mi saĝon por fari decidojn, kiuj honoras Vin en ĉiu aspekto de mia vivo. Patro, donu al mi firman fidon, kiu rezistas dubon kaj fidas Viajn promesojn. Dankon pro Via malavareco ofertante saĝon al tiuj, kiuj serĉas ĝin kun fido. En la nomo de Kristo, Amen.

Vi estis en la menso de Dio antaŭ ol vi iam estis en la menso de viaj gepatroj. Li sciis ĉion pri vi antaŭ ol vi eniris la ventron de via patrino. Vi estis kreita intence, por celo. Li planis la koloron de viaj haroj, la koloron de viaj okuloj kaj la koloron de via haŭto. Dio donis al vi donacojn, talentojn kaj kapablojn por esti uzata por Sia gloro. Li ekrigardis vin kaj diris, "aprobita." 

Ne gravas, kiun aprobon vi ne ricevis, sciu, ke Ĉiopova Dio amas vin kaj plene aprobas vin. Estas nenio, kion vi povas fari nun aŭ iam por ŝanĝi tion. Vi eble pensas: "Mi faris tiom da eraroj, mi pekis volonte, kiel Dio povas aprobi min?" Komprenu, ke kiam Dio vidas vin, Li apartigas vin de via konduto. Li eble ne aprobas viajn agojn, sed Li deziras helpi vin kreski kaj fari pli bonajn elektojn per Sia graco.  

Hodiaŭ, ricevu Lian senkondiĉan amon kaj akcepton. Permesu Lin labori en via vivo. Permesu al Lia amo vin povigi kaj plifortigi, ĉar Li aprobis kaj ekipis vin por vivi en venko ĉiujn tagojn de via vivo! 

"Antaŭ ol mi formis vin en la utero, mi konis [kaj] aprobis vin..." (Jeremia 1:5) 

Ni Preĝu 

Yahweh, dankon pro senkondiĉe aprobi min kaj povigi min. Patro, mi malfermas mian koron kaj menson al Vi kaj akceptas Vian aprobon de peka mi. Mi invitas Vin fari Vian vojon en mia vivo. Bonvolu al Dio, forigi ajnajn negativajn mempensojn, kiuj retenus min de ĉio, kion Vi havas en la stoko, en la Nomo de Kristo! Amen. 

La vortoj de Paŭlo en la hodiaŭa teksto malkaŝas potencan ŝanĝon de perspektivo. Ĉiuj atingoj, statuso kaj sukcesoj, kiujn li iam tenis karaj, nun ŝajnas sensignifaj kompare kun la valoro de koni Jesuon. La vivo de Paŭlo estis plena de laŭdoj, sed renkonti Kriston ŝanĝis ĉion. Anstataŭ serĉi personan honoron, li trovis veran signifon kaj celon en sia rilato kun Jesuo.

Ĉi tiu teksto defias nin taksi niajn proprajn valorojn. Ĉu ekzistas aferoj en niaj vivoj, kiujn ni taksas super nia rilato kun Kristo? Sukceso, rekono, aŭ eĉ persona komforto povas fariĝi idoloj, kiuj subtile fortiras niajn korojn de Dio. Tamen, la vortoj de Paŭlo memorigas nin, ke nenio en ĉi tiu mondo kompareblas al la trezoro de koni Jesuon.

Hodiaŭ, ni konsideru la valoron, kiun ni atribuas al nia rilato kun Kristo. En momentoj de decido aŭ prioritato, ni elektu serĉi Lin super ĉio alia. Vera gajno troviĝas en Tiu, kiu plenigas nian plej profundan bezonon kaj tiras nin proksimen al Si.

“Sed ĉion, kio estis por mi gajno, mi nun rigardas kiel perdon pro Kristo. Krome, mi rigardas ĉion kiel perdon pro la supera valoro de la konado de Kristo Jesuo, mia Sinjoro, pro kiu mi perdis ĉion; mi rigardas ilin kiel rubaĵon, por ke mi gajnu Kriston.” (Filipianoj 3:7-8)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, helpu min rekoni la superan valoron de koni Vin. Patro, donu al mi la kuraĝon liberigi ĉion, kio malhelpas mian rilaton kun Vi.

Bonvolu instrui min aprezi Vin pli ol ĉiujn mondajn gajnojn kaj atingojn. En la nomo de Kristo, Amen.

En la hodiaŭa verso, Dio reasertas Sian interligon kun Isaak, promesante multigi liajn posteulojn kaj beni ĉiujn naciojn per liaj idoj. Ĉi tiu promeso, komence donita al Abraham, estas testamento pri la fideleco de Dio tra generacioj. Ĝi elstarigas la neŝanceleblan sindediĉon de Dio al Sia popolo kaj Lian planon alporti benojn al la tuta mondo per ili.

Ĉi tiu teksto instigas nin memori, ke la promesoj de Dio etendiĝas preter nia vivo kaj efikas al estontaj generacioj. Ĝi ankaŭ memorigas nin pri la vastatingaj efikoj de la benoj de Dio kaj kiel Li uzas Sian popolon por plenumi Sian pli grandan planon.

Hodiaŭaj Aplikoj el Genezo 26

1. Fidu la Promesojn de Dio: Havu fidon, ke la promesoj de Dio estas veraj kaj ke Li plenumos ilin en Sia perfekta tempo.
2. Pensu Generacie: Komprenu, ke via fido kaj obeemo al Dio povas havi daŭran efikon sur estontaj generacioj.
3. Estu Beno: Celu esti konduktilo de la benoj de Dio al aliaj, sciante ke per vi, Dio povas beni la mondon.

“...Mi multigos vian idaron kiel la steloj de la ĉielo, kaj Mi donos al ili ĉiujn ĉi tiujn landojn, kaj per via idaro beniĝos ĉiuj popoloj de la tero.” (Genezo 26:4)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, dankon pro Via fideleco kaj la promesoj, kiujn Vi faris al ni. Helpu nin fidi je Via vorto kaj kredi je Viaj benoj por niaj vivoj kaj estontaj generacioj. Uzu nin por alporti Viajn benojn al aliaj, kaj ni ĉiam memoru, ke Viaj promesoj etendiĝas preter nia vivo. En la nomo de Jesuo, Amen.

Se vi konas min, vi scius ke unu afero kiu vere atingas min estas kristanoj kiuj operacias sur timo kontraste al fido. Mi deklaras, ke multaj homoj hodiaŭ vivas kun malpli ol la plej bona de Dio ĉar ili permesis al timo enradikiĝi kaj enradikiĝi en siaj vivoj. Timo estas la unua negativa emocio kaj la plej granda armilo de la malamiko por provi reteni nin. Timo ne estas de Dio. Skribo diras al ni, ke timo alportas turmenton. Pli ol cent fojojn oni diras al ni "ne timu". Ĝi estas desegnita por paralizi nin kaj konservi nin de la benoj de Dio.

Mi havas bonajn novaĵojn! Fido donita de Dio estas pli granda ol via timo. Lia potenco en vi estas pli granda ol iu ajn potenco, kiu venas kontraŭ vi. Haleluja! Por iri en Lia potenco, vi devas fermi la pordon al la malamiko, la malamiko ne povas havi aliron al via vivo krom se vi malfermas pordon kaj donas al li aliron. Tial ni devas zorgi pri tio, kion ni spektas, kion ni aŭskultas, kion ni legas, kion ni diras kaj kun kiu ni pendigas. Kiam ni malfermas nin al timo, ni donas al la malamiko ŝancon.

Hodiaŭ, se vi permesis al timo ŝteli de vi en iu ajn areo de via vivo, vi povas esti libera, vi povas esti finita kun timo. Konkeri la malamikon komenciĝas per elekto fermi la pordon pro timo, kaj anstataŭe, mediti pri la promesoj de Dio kaj Lia ofero. Ĉar la Vorto diras, ke ni venkas per la sango de la Ŝafido kaj la vorto de nia atesto! Lasu Lian veron kaj tion, kion Li faris por vi, enprofundiĝi en vian koron. Proklamu ĝin el via buŝo. Lasu Dion liberigi vin laŭdante Lin, kaj rigardu Lin gvidi vin en venkon dum vi fermas la pordon pro timo!

"Ne donu al la diablo ŝancon labori." (Efesanoj 4:27)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, mi venas al Vi hodiaux, proklamante, ke mi finigxis de timo. Patro, dankon pro doni al mi potencon, amon kaj sanan menson. Mi deklaras, ke mi staros laŭ Viaj promesoj kaj dividos ĉion, kion Vi faris por mi, ĉar tio igos min venki timon kaj aliajn negativajn en mia vivo. Plenigu min per Via paco kaj ĝojo hodiaŭ, dum mi antaŭeniras en venko kun Vi, en la Nomo de Kristo! Amen.

Kiel kredantoj, ni estas vokitaj vivi en komunumo, irante flank-al-flanke en ĉi tiu vojaĝo de fido. Paŭlo memorigas la Tesalonikan eklezion, ke ilia respondeco estas kuraĝigi kaj fortigi unu la alian. En mondo, kiu ofte disfalas, la eklezio devus esti loko, kie homoj trovas resaniĝon, esperon kaj subtenon. Kuraĝigo ne estas simple doni komplimentojn, sed paroli vivon kaj veron en ies situacion, memorigante ilin pri la promesoj de Dio kaj ilia valoro en Kristo.

Rekonstrui unu la alian postulas intencan penon. Iafoje, ĝi signifas akompani amikon tra iliaj luktoj, oferti aŭskultantan orelon, aŭ direkti ilin reen al la vero de la Vorto de Dio kiam ili estas superfortitaj de dubo aŭ timo. Kiel la korpo de Kristo, kiam unu membro estas malforta, la aliaj povas kolektiĝi por fortigi kaj subteni lin.

Hodiaŭ konsideru kiel vi povas iun konstrui. Konsideru kiu en via vivo eble bezonas kuraĝigon. Simpla vorto de aserto, preĝo, aŭ eĉ praktika helpo povas esti potenca maniero montri la amon de Dio. Farante tion, ni fariĝas vazoj de la graco de Dio, kreante komunumon kiu reflektas Lian Regnon.

Tial do kuraĝigu unu la alian kaj edifu unu la alian, kiel ankaŭ vi jam faras.”1 Tesalonikanoj 5:11)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, helpu min vidi tiujn ĉirkaŭ mi, kiuj bezonas kuraĝigon hodiaŭ. Patro, donu al mi la ĝustajn vortojn por konstrui kaj ne malkonstrui. Sankta Spirito, fortigu min por subteni aliajn kun amo kaj graco. Ni estu lumturo de espero kaj memorigilo pri via neŝancelebla amo. Helpu nin esti atentaj pri niaj vortoj kaj agoj, klopodante levi kaj konstrui, anstataŭ malkonstrui. Ni preĝas por la resanigo de vundoj, la restarigo de rompitaj spiritoj, kaj la fortigo de nia fido. Ni daŭre kresku en amo kaj unueco. En la nomo de Kristo, Amen. 

Vera kontenteco estas rara juvelo en mondo obsesita pri pli - pli da posedaĵoj, sukceso aŭ rekono. Tamen, Paŭlo memorigas nin, ke kontenteco ne radikas en cirkonstancoj, sed en Kristo. Ĉu eltenante malfacilaĵojn aŭ ĝuante abundon, Paŭlo malkovris la "sekreton" de esti kontenta: ĉerpi forton de Jesuo.

Ni ofte serĉas plenumiĝon en eksteraj kondiĉoj. Kiam aferoj iras bone, ni ĝojas; kiam venas defioj, ni ŝanceliĝas. Sed la atesto de Paŭlo vokas nin ankri nian esperon en la neŝanĝebla forto de Kristo. Lia potenco subtenas nin en ĉiu situacio, ebligante al ni leviĝi super cirkonstancoj kun paco kaj fido.

Ĉu hodiaŭ vi trovas vian kontentecon skuita de la prosperaj kaj malprosperaj situacioj de la vivo? Pripensu la fidelecon de Dio en ĉiu sezono. Li portis vin tra defioj kaj benis vin per Sia provizo. Kun Kristo kiel via forto, vi povas alfronti la vivon kun neŝancelebla konfido. Do elektu apogi vin sur Jesuo, sciante, ke Lia graco sufiĉas por ĉiu bezono.

“Mi ne diras tion, ĉar mi estas en bezono; ĉar mi lernis esti kontenta en ĉiaj cirkonstancoj. Mi scias, kio estas havi bezonon, kaj mi scias, kio estas havi abundon. Mi lernis la sekreton esti kontenta en ĉia kaj ĉia situacio, ĉu bone sata aŭ malsata, ĉu vivanta en abundo aŭ en manko. Mi povas fari ĉion ĉi en tiu, kiu donas al mi forton.” (Filipianoj 4:11-13)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, mi dankas Vin pro Via forto en malfacilaj tempoj. Mi lernas esti kontenta, ne ĉar mi mankas al mi, sed ĉar mi scias, ke mi povas fari ĉion per Via forto. Dankon pro tio, ke Vi zorgas pri mi, eĉ kiam mi ne komprenas. Helpu min vidi Vian zorgadon kaj lerni esti kontenta en ĉiu cirkonstanco. Helpu min ne maltrankviliĝi pri la estonteco, sed havi fidon je Via potenco kaj Via amo. Donu al mi la forton kaj saĝon por alfronti kiajn ajn defiojn, kiuj venos al mi. Mi preĝas tion en la nomo de Kristo, Amen.

Vera kontenteco estas rara juvelo en mondo obsesita pri pli - pli da posedaĵoj, sukceso aŭ rekono. Tamen, Paŭlo memorigas nin, ke kontenteco ne radikas en cirkonstancoj, sed en Kristo. Ĉu eltenante malfacilaĵojn aŭ ĝuante abundon, Paŭlo malkovris la "sekreton" de esti kontenta: ĉerpi forton de Jesuo.

Ni ofte serĉas plenumiĝon en eksteraj kondiĉoj. Kiam aferoj iras bone, ni ĝojas; kiam venas defioj, ni ŝanceliĝas. Sed la atesto de Paŭlo vokas nin ankri nian esperon en la neŝanĝebla forto de Kristo. Lia potenco subtenas nin en ĉiu situacio, ebligante al ni leviĝi super cirkonstancoj kun paco kaj fido.

Ĉu hodiaŭ vi trovas vian kontentecon skuita de la prosperaj kaj malprosperaj situacioj de la vivo? Pripensu la fidelecon de Dio en ĉiu sezono. Li portis vin tra defioj kaj benis vin per Sia provizo. Kun Kristo kiel via forto, vi povas alfronti la vivon kun neŝancelebla konfido. Do elektu apogi vin sur Jesuo, sciante, ke Lia graco sufiĉas por ĉiu bezono.

“Mi ne diras tion, ĉar mi estas en bezono; ĉar mi lernis esti kontenta en ĉiaj cirkonstancoj. Mi scias, kio estas havi bezonon, kaj mi scias, kio estas havi abundon. Mi lernis la sekreton esti kontenta en ĉia kaj ĉia situacio, ĉu bone sata aŭ malsata, ĉu vivanta en abundo aŭ en manko. Mi povas fari ĉion ĉi en tiu, kiu donas al mi forton.” (Filipianoj 4:11-13)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, mi dankas Vin pro Via forto en malfacilaj tempoj. Mi lernas esti kontenta, ne ĉar mi mankas al mi, sed ĉar mi scias, ke mi povas fari ĉion per Via forto. Dankon pro tio, ke Vi zorgas pri mi, eĉ kiam mi ne komprenas. Helpu min vidi Vian zorgadon kaj lerni esti kontenta en ĉiu cirkonstanco. Helpu min ne maltrankviliĝi pri la estonteco, sed havi fidon je Via potenco kaj Via amo. Donu al mi la forton kaj saĝon por alfronti kiajn ajn defiojn, kiuj venos al mi. Mi preĝas tion en la nomo de Kristo, Amen.

La graco de Dio ne estas nur larĝa, ĝenerala beno, sed ankaŭ persona, speciale adaptita por vi. En Efesanoj 4:7, Paŭlo memorigas nin, ke Kristo disdonis gracon al ĉiu kredanto laŭ Sia perfekta plano. Tio signifas, ke kiajn ajn defiojn vi alfrontas, kian ajn vokon Dio metis sur vian vivon, Li donis al vi la precizan mezuron de graco por plenumi tiujn bezonojn.

Ni ofte sentas nin neadekvataj, necertaj ĉu ni havas tion, kio necesas por vivi nian fidon, gvidi niajn familiojn, aŭ plenumi niajn diajn respondecojn. Sed ĉi tiu verso trankviligas nin, ke Dio ne lasas nin zorgi pri ni mem. Li ekipas nin per la graco bezonata por ĉiu tasko, ĉiu provo, kaj ĉiu triumfo.

Hodiaŭ, kiam vi sentas vin superfortita aŭ neinda, memoru, ke la graco de Dio ne estas limigita aŭ hazarda. Ĝi estas speciale taŭga por viaj cirkonstancoj. Dum vi fidas Lin, Lia graco subtenos vin en viaj malfortecoj kaj povigos vin iri en la bonaj faroj, kiujn Li pretigis por vi. Kie vi bezonas la gracon de Dio hodiaŭ? Ĉu en rilatoj, laboro aŭ persona kresko, ripozu en la vero, ke Li jam donis al vi la gracon, kiun vi bezonas por sukcesi.

“Sed al ĉiu el ni la graco estas donita laŭ la disdono de Kristo.” (Efesanoj 4:7)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, dankon pro Via abunda graco kaj pro la unika donaco, kiun Vi donis al mi per Kristo. Mi preĝas, ke mi povu uzi ĉi tiun donacon por glori Vian nomon kaj konstrui Vian eklezion. Mi estu kanalo de Via amo kaj atestanto de Via potenco. Mi petas, ke mi estu plena de Via saĝo kaj kompreno, por ke mi sciu kiel plej bone uzi miajn donacojn por Via celo. En la nomo de Kristo, Amen. 

Jakobo elstarigas la paradoksan naturon de la lango. Dum homoj majstris la arton malsovaĝigi bestojn, la lango restas ekster kontrolo. Ĝi estas priskribita kiel maltrankvila malbono kaj plena de mortiga veneno, kapabla je grandega damaĝo.

Kio igas ĉi tion pli maltrankviliga estas la nekonsekvenco de la lango. Per ĝi ni laŭdas Dion kaj poste malbenas aliajn, kiuj estas kreitaj laŭ Lia bildo. Jakobo defias kredantojn konsideri la kontraŭdiron de tia konduto. Kiel ni povas vere honori Dion dum ni uzas la saman buŝon por vundi tiujn, kiujn Li amas?

Hodiaŭ, petu Dion helpi vin esti konsekvenca en viaj vortoj, uzante vian paroladon por laŭdi, kuraĝigi kaj levi aliajn. Uzante analogiojn el la naturo, Jakobo emfazas la punkton: same kiel fonto ne povas produkti kaj freŝan kaj salan akvon, tiel koro dediĉita al Dio ne devus produkti malutilan parolon. Niaj vortoj reflektas la staton de niaj koroj, kaj ni estas vokitaj lasi la Sanktan Spiriton transformi ambaŭ.

“Ĉiuspecaj bestoj, birdoj, rampaĵoj kaj marbestoj estas malsovaĝigitaj kaj estas malsovaĝigitaj de la homaro, sed neniu homo povas malsovaĝigi la langon. Ĝi estas maltrankvila malbono, plena de mortiga veneno. Per la lango ni laŭdas nian Sinjoron kaj Patron, kaj per ĝi ni malbenas homojn, kiuj estas faritaj laŭ la bildo de Dio. El la sama buŝo eliras laŭdo kaj malbeno. Miaj fratoj kaj fratinoj, tio ne devas esti. Ĉu el la sama fonto fluas dolĉa akvo kaj sala akvo? Miaj fratoj kaj fratinoj, ĉu figarbo povas doni olivojn, aŭ vinberujo doni figojn? Nek sala fonto povas doni dolĉan akvon.” ( Jakobo 3: 7-12)

Ni Preĝu

Ho Eternulo, mi venas antaŭ Vi hodiaŭ, rekonante la potencon de mia lango, kaj por beni kaj por malbeni. Patro, Vi diris, ke vivo kaj morto estas en la povo de la lango, kaj mi konfesas, ke mi kelkfoje uzis miajn vortojn por kaŭzi damaĝon kaj ofendon. Mi petas vian pardonon pro la fojoj, kiam mi parolis malafable, juĝeme aŭ senatente. Donu al mi, Sinjoro, la saĝon kaj gracon uzi mian langon por bono, por paroli vortojn de kuraĝigo, amo kaj vero. Helpu min esti milda lango, arbo de vivo. Sinjoro, mi petas la gvidadon kaj kontrolon de la Sankta Spirito, por ke mi ĉiam povu paroli vortojn, kiuj konstruas kaj resanigas, anstataŭ detruas kaj vundas. Miaj vortoj ĉiam reflektu vian amon kaj vian gloron. En la nomo de Kristo, Amen.